Kokkie’s Verhalen

Lang, lang geleden – ik zal een jaar of 8 geweest zijn

Met een half geopend oog, het andere slaapt nog, zie ik mijn vriendin voor de spiegel staan.

Rijdend van kantoor naar huis bel ik, hands free uiteraard, mijn secretaresse: “Presentatie al klaar?,” vraag ik zo serieus mogelijk. Aan de andere kant van de lijn hoor ik iemand naar lucht happen.

Dit keer zomaar een stukje. Geen moraal. Geen Grasshopper. Wel met een boodschap. Veel zelfs. Enfin, lees zelf maar.

Zelf heb ik geen kinderen, want niet gewenst. Je kunt dus stellen dat ik blij ben dat ik ze niet heb.

Ook ik moet eraan geloven: spullen inpakken voor de verhuizing. Ik scheur een grote vuilniszak van de rol en voel plotseling een ernstige behoefte aan een kopje koffie met sigaret.