Nasi goreng sajoer tjampoer

Nasi goreng sajoer tjampoer met tahoe en ingebouwde pindasaus. Ja, een beetje debiele naam. (Nasi goreng debil.) Laten we het houden op nasi goreng sajoer tjampoer. Klinkt al professioneler. Overigens, die ‘ingebouwde pindasaus’ heeft betrekking op de pindasaus die ik door de sajoer tjampoer heb gemixt. Ik weet dat veel mensen graag pindasaus bij hun nasi goreng eten dus ik dacht dat het wel leuk zou zijn om het er dan maar direct in te verwerken. En ja, het is lekker met die pindasaus, erg lekker zelfs (zegt Lientje).

De basis van dit gerecht is een nasi goreng-achtige met varkensvlees en als toevoeging heb ik een mix gemaakt (sajoer tjampoer) van boontjes, wortel, tahoe, en pindasaus dus. En om het feest compleet te maken: sambal goreng telor erbij. Omdat het kan. Voor de liefhebbers heb ik ook nog een recept voor sambal goreng tomat geschreven. Ik vind die sambal namelijk bijzonder geschikt om bij nasi goreng te eten. Het is wel weer extra werk om te maken (dit hele gerecht is sowieso al erg arbeidsintensief), maar ik heb het vermoeden dat je er straks erg blij mee bent. Al met al is deze uitvoering van nasi goreng geweldig lekker geworden, zo lekker zelfs dat ik er (gedurende een testperiode van ruim vier weken)  veel te veel van gegeten heb en bijna een kilo ben aangekomen. Nu moet ik aan de lijn. En ik ben niet de enige…

Zoals elke dag (nou ja, bijna elke dag) ga ik met onze Maxima, een mooie Dobermann-kruising, een stukje wandelen. Eerst naar een hondenuitlaatplaats, vervolgens naar een groot grasveld, vervolgens naar een groenstrook en als laatste stuk langs een voormalige kazerne thans universiteit.
Wij zijn aan het einde van de groenstrook, Max jaagt voor de lol nog snel even een paar duiven de lucht in, en lopen richting straat die wij over moeten steken. Nu moet je weten dat mijn hond altijd los loopt, dus ook deze keer.

Ik knip met mijn vingers en Max komt onmiddellijk naar mij toe. “Links,” commandeer ik, en braaf als Max is (ze heeft ook geen keus eigenlijk want ze weet dat ze acuut hoofdpijn krijgt als ze niet luistert), gaat ze aan mijn linkerkant lopen op weg naar de stoeprand. Op dat moment komt er een klein autootje voorbij die de straat langs de groenstrook indraait. Zonder ernaar te kijken, zie ik dat het een heuse stadswachtauto is  met daarin 2 mannen met donkerblauwe honkbalpetjes op. Ik registreer nog net dat een van de petjes richting mijn hond draait.

Terwijl Max en ik oversteken, hoor ik achter mij een roepende stadswacht – ik had niet anders verwacht. Nog geen 5 jaar geleden zou hij een roepende in de woestijn zijn geweest, maar nu is hij in Nederland en, misschien ook wel tot zijn eigen verbazing, een roepende in een auto. Ik negeer het. Dan gaat het roepen over in schreeuwen. Ook dat negeer ik. Max en ik lopen inmiddels langs de vroegere kazerne, erg interessant daar, vindt Max, want allemaal bosjes met soms schichtige buitenkatten erin.
Het geschreeuw, inmiddels een meter of 30 achter mij schat ik, klinkt nog een keer en houdt dan op. Maar terwijl ik bedenk dat die sukkel het heeft opgegeven, hoor ik rennende schoenen naderen – kekke, zwarte laarsjes met lange veters en dikke rubberen zolen blijkt later. Aan het geluid te horen, een rap staccato, is het een klein mannetje. En inderdaad, hij haalt mij in, gaat pontificaal voor mij staan (‘mij kom je niet voorbij, makker’), en doet krampachtig zijn best om langer te lijken dan die ca 1.65m. Vanonder de honkbalpetrand kijkt hij, met hoofd in de nek, mij vuil aan.

“Hoor jij mij niet?” schreeuwt hij bijna.
“Je hoeft niet te schreeuwen,” zeg ik, “ik hoor je prima.”
“Waarom reageer je dan niet als ik je roep?”
“O, riep je mij? En hoe kan ik dat weten?”
Het is even stil, hij moet nadenken over mijn vraag kennelijk. In gedachten hoor ik radertjes en wieltjes en hefboompjes knarsen in zijn hoofd, de kans op een zinnig antwoord schat ik op nul. Ondertussen kijk ik naar zijn stadswacht outfit. Paramilitair, vind ik, vast en zeker ontworpen ter verhoging van de Algehele Intimidatie.

“Die hond moet aan de lijn!” Met een driftig gebaar wijst mijn kleine vriend naar Max. Er komt dus inderdaad geen antwoord.
“Nee hoor,” zeg ik, “dat hoeft niet, zij is niet te dik.”
En weer blijft het even stil. “Niet te dik?” herhaalt hij vragend. Opperste verbazing doet zijn gezicht vertrekken in een niet al te snugger uitziende grimas.
“Wat is dat, niet te dik? Wat heeft dat mee te maken?!” Van pure ergernis begint hij weer te schreeuwen. Een langsfietsende studente kijkt geamuseerd naar de luidruchtige stadswacht. Ze glimlacht naar mij, als een soort steunbetuiging.

Ik besluit mijn verwarde vriend te helpen met een uitleg: “Als je te dik bent, moet je aan de lijn, jeweetwel, obesitas en Weight Watchers en zo. Maar als je niet te dik bent, hoeft dat niet.”
Hij schudt zijn hoofd en heft zijn handen in een gebaar van vertwijfeling: “Wat is Besitas?! Waar slaat dat op met Weet Watsers?! Ik zeg u meneer, die hond moet aan de lijn! Mag niet loslopen, is gevaarlijk!”
“Echt niet,” protesteer ik, “ze ziet er alleen maar gevaarlijk uit, maar ze doet geen mens kwaad.”
“Meneer, ik bedoel met de auto’s.”
“Nee hoor, auto’s doet ze ook niks.”

Enfin, deze klucht duurde nog even (‘Ik kan ook vragen naar identiteitsbewijs, die heeft u vast niet bij u en dan krijgt u een dure boete!’ dreigde hij nog), maar ineens was het afgelopen. Ik zag hem even kijken naar iets dat schuin achter mij gebeurde en toen liep hij zomaar weg. Misschien dat zijn maatje hem wenkte, misschien moesten zij met spoed naar een Akelig Incident elders waar het beheerste doch vakkundige optreden van de stadswacht harder nodig was dan bij deze eigenwijze vent met zijn niet-aangelijnde hond. Ik zal het nooit weten.

Okee, klaar, boodschappenlijstje:

Boemboe voor de nasi goreng:
60 gram gepelde ui
2 teentjes knoflook
halve theelepel zout
beetje versgemalen peper
1 theelepel trassie
halve theelepel laos
kwart theelepel djahe
2 eetlepels sambal oelek
1 theelepel ketjap manis

Pindasaus:
150 gram pindakaas (met stukjes noot)
kwart theelepel kentjoer
1 theelepel sambal oelek
3 eetlepels water
stukje trassie bakar*
3 eetlepels gebakken uitjes (= 15 gram)
1 teentje knoflook
1 theelepel ketjap manis
2 theelepels gula djawa
kwart theelepel serehpoeder
150 gram water

*) als je dat stukje trassie bakar fijnsnijdt, kun je er bijna een theelepel (maatlepeltje!) mee vullen.

Overige ingrediënten:
400 gram (ongekookte) pandan rijst
4 ribkarbonades
1 bakje gerookte spekjes (125 gram)
half blok tahoe (van de toko)
sperzieboontjes in stukjes gesneden, 250 – 300 gram**
125 – 150 gram grofgeraspte wortel
1 prei
1 eetlepel verse, kleingesneden selderij
sambal goreng telor (zie Stap 4)
sambal goreng tomat (zie Stap 5)

**) ik heb ook kousenband en haricot verts uitgeprobeerd maar die vond ik niet meer zo lekker na 2 nachten (in de nasi goreng) in de koelkast. Dat kan natuurlijk aan de kwaliteit hebben gelegen.

Dag 1: stap 1
Rijst koken/stomen en af laten koelen totdat het helemaal koud is. Doe het in een plastic zak of grote afsluitbare bak en leg het in de koelkast. (Overigens, even tussendoor: je weet dat de rijst koud moet zijn wanneer je ‘m gaat bakken, ja?)

Note:
aangezien deze nasi goreng sajoer tjampoer nogal bewerkelijk is, verdeel ik de handelingen over 2 dagen. Op dag 1 maak ik de rijst (alleen nog maar gekookt/gestoomd), ribkarbonades, sambal goreng telor en pindasaus. En op dag 2 doe ik de rest. Dat betekent overigens niet dat je het niet op 1 dag kunt maken. Moet je alleen wel vroeg opstaan…

Dag 1: stap 2
In het lijstje met ingrediënten staat ribkarbonades, echter, de keuze van het varkensvlees is geheel aan jou. Welk vlees dan ook, zorg dat het gaar is (en voorzien van peper en zout zoals jij het lekker vindt) en in kleine stukjes gesneden.

Voor degene die ribkarbonades wil gebruiken maar-geen-idee-heeft-wat-ermee-gedaan-moet-worden, zal ik even vertellen hoe ik ’t doe:
Ribkarbonades uit de koelkast halen, bestrooien met versgemalen peper en een half uurtje zo laten staan (dan kan het vlees een beetje op temperatuur komen). 75 gram roomboter verhitten en vervolgens elke zijde van de karbonades ietsje bruin bakken op niet al te hoog vuur gedurende 3 minuten (3 minuten per zijde en het is beslist niet erg als de ene kant bruiner is geworden dan de andere kant). Daarna 150 gram heet water toevoegen, pan op de kleinste pit op een panverhoger (of hoe zo’n ding dan ook heet) zetten, deksel erop en gas op laag.

Ding.

En nu 60 minuten laten sudderen. Halverwege die 60 minuten moet je de karbonades even omkeren. Na het sudderen vlees uit de pan halen (de jus moet even in de pan blijven) en in kleine stukjes snijden.

Na de 60 minuten sudderen kun je het bot zo van het vlees trekken. Lekker makkelijk.

Kleine stukjes want dat hapt prettiger dan grote hompen.

Laat de gesneden stukjes karbonade nog even op de snijplank liggen. De jus (die had je in de pan gelaten, weet je nog) moet je misschien nog zeven, zeker als er veel meuk in drijft, want de kans bestaat dat er kleine (scherpe) stukjes bot in liggen. De gezeefde jus moet weer in de pan. Wat zeg je? Heb je de gezeefde jus niet opgevangen en, per ongeluk, door de gootsteen weg laten lopen? Jammer hoor.

Voorbeeld van kleine, geniepige stukjes bot. O, en kijk, ik heb de jus opgevangen in multifunctionele maatbeker!

Voeg wat water bij de gezeefde jus, breng het aan de kook, gas weer op laag en gooi nu de gesneden vleesjes erin (even omscheppen), deksel erop en 10 minuten laten staan. Daarna schep je de vleesjes uit de jus (heb je wel eens van een ‘draadspaan’ gehoord? Nou, die komt goed van pas nu) en mik je ze op een groot bord met keukenpapier. Overigens, de vleesjes moeten naast elkaar, niet bovenop elkaar. Zout naar smaak (ik gebruik de helft van een kwart theelepel) er overheen strooien.

Zout erover.

Vervolgens de vleesjes in een bakje doen (zonder keukenpapier). Bakje afsluiten en wegzetten. Zet het bakje in de koelkast zodra het een beetje is afgekoeld. (Zie maar wat je met de jus doet, die heb je voor dit gerecht niet meer nodig.)

Gezouten vleesjes, klaar voor de nasi goreng.
(De verleiding was groot om er een kwak sambal trassi doorheen te scheppen en het vervolgens helemaal in m’n eentje op te eten…)

Dag 1: stap 3
Maak de pindasaus:
Stamp de gebakken uitjes fijn. Snij de trassie bakar en knoflook fijn. Schep de pindakaas in een kom en voeg toe:

fijngestampte, gebakken uitjes,
fijngesneden trassie bakar,
fijngesneden knoflook,
kentjoer,
sambal oelek,
3 eetlepels water,
ketjap,
serehpoeder,
gula djawa.

Fijngestampte, gebakken uitjes, fijngesneden trassie bakar en fijngesneden knoflook.

Prak het een beetje met een spatel of lepel…

Beetje geprakt.

…en zet de kom in de magnetron, 30 seconden verwarmen en dan goed roeren/mengen.

30 seconden verwarmd in de magnetron en daarna goed door elkaar geroerd.

Zet de wadjan op de grootste pit, gas op laag, verwarm 2 theelepels olie en voeg de inhoud van de kom toe. Schep gedurende 2 minuten de hele bende regelmatig om – het beste doe je dat met een flexibele spatel. Gooi er dan 150 ml water bij en vermeng alles gedurende1 minuut. Klaar. Pindasaus in een kom of bakje scheppen, af laten koelen en bewaren in de koelkast. Het kommetje of bakje moet worden afgesloten met vershoudfolie of een deksel.

Pindasaus is klaar.

Dag 1: stap 4
Maak sambal goreng telor, (<– klik!) Laat het afkoelen en zet het in de koelkast (in een afgesloten bak).

Sambal goreng telor.

Okee dan, wat mij betreft zijn de werkzaamheden voor dag 1 klaar. Ik schei d’r mee uit. Doeg, tot morgen.

******************************

Dag 2: stap 5
Maak sambal goreng tomat. (<– klik!)

Dag 2: stap 6
Haal de sambal goreng telor, rijst, vleesjes en pindasaus uit de koelkast.

Dag 2: stap 7
Verhit 4 theelepels olie in de wadjan en gooi de rijst erbij. Gas op hoog (grootste pit) en bakken die handel gedurende 5 minuten. Regelmatig omscheppen. Na die 5 minuten zet je het gas op laag en schep je de rijst nog een paar keer om. Pak 2 eitjes en klieder ze bovenop de rijst, vervolgens alsmaar omscheppen totdat het ei gestold is (dat omscheppen moet niet langer duren dan anderhalve minuut), het worden allemaal fliebeltjes en dat is de bedoeling. Schep tot slot een eetlepel verse, kleingesneden selderij (mag wat mij betreft ook gerust uit een potje hoor, maar dan moet je slechts 1 theelepel nemen) door de rijst en gooi dan deze nasi goreng (want dat is het nu eigenlijk) in een vergiet.

Note: als jouw wadjan niet groot genoeg is, moet je de rijst in 2 porties verdelen en het bakken in 2 etappes doen.

Gebakken rijst met stukjes ei en selderij.

Dag 2: stap 8
Boontjes wassen en in kleine stukjes snijden. Zorg dat je zo’n 250 tot 300 gram gesneden boontjes hebt. Water aan de kook brengen, boontjes erin (geen zout erbij!) en beetgaar laten worden. Kieper ze vervolgens in een vergiet en spoel na met veel en koud water. Boontjes droogmaken en even bewaren in een bak met keukenpapier.

Dag 2: stap 9
Snij de prei in halve ringetjes. Afspoelen met koud water en droogmaken met keukenpapier.

Dag 2: stap 10
Rasp de wortel(s) en bewaar het in een afgesloten bakje.

Dag 2: stap 11
Snij een half blok tahoe in dobbelsteentjes (mag ook wel iets meer dan een half blok hoor), spoel ze af met heet water uit de kraan, droog de blokjes met keukenpapier en frituur ze in de olie op maximaal 180 graden – de buitenkant van de blokjes tahoe mag niet hard worden. Uit laten lekken op keukenpapier.

Note: je kunt niet alle blokjes tegelijk frituren want dan koelt de olie teveel af. Beter is het om de blokjes in 2 of 3 porties te verdelen.

Dag 2: stap 12
Pak een grote pan, zet ‘m op de grootste pit met gas op laag en verwarm de pindasaus gedurende 3 minuten – geen olie of wat dan ook gebruiken. Gooi vervolgens de blokjes tahoe erbij, even omscheppen, boontjes er ook bij, even omscheppen en tot slot de geraspte wortel. Klaar. Gas uit.

Sajoer tjampoer met pindasaus.

Dag 2: stap 13
Pak de gerookte spekjes en snij of knip de stukjes iets kleiner. Dat is een vervelend klusje want ze blijven overal aan plakken en het wordt al helemaal een drama als mes of schaar niet scherp is. (Zelf knip ik de spekjes kleiner nadat ze een minuut of wat in de olie hebben liggen sputteren, maar dat doe ik listig met schaar en houten spatel zodat ik niet op de bodem van mijn mooie wadjan kom met de schaar – ik gebruik de spatel als een soort onderlegger dan. Snappee voe?)

Dag 2: stap 14
Alles voor de boemboe voor de nasi goreng, behalve de ketjap manis, fijnmalen/fijnwrijven in de blender/cobek.

Verhit 2 theelepels olie in de wadjan en bak de gerookte spekjes totdat ze bijna krokant zijn. Gooi vervolgens de boemboe erbij en bak alles gedurende 2 minuten (het mag niet wild spetteren, wel pruttelen) regelmatig omscheppen. Roer vervolgens de ketjap er doorheen.

Gooi dan de vleesjes erbij en schep alles een paar keer om. Schep vervolgens de gebakken rijst erbij, zet het gas op half hoog en blijf gedurende 1 minuut alsmaar omscheppen – alles moet goed vermengd worden. Vervolgens prei erbij en gedurende ongeveer anderhalve minuut alsmaar omscheppen. Klaar. Gas uit.

Nasi goreng, nog zonder sajoer tjampoer met pindasaus.

Dag 2: stap 15
Verwarm de sambal goreng telor (kan in de magnetron, maar dat wist je natuurlijk al).

Dag 2: stap 16
Vermeng de nasi goreng met de sajoer tjampoer en klaar ben je.

Grote bak met nasi goreng sajoer tjampoer. Lientje en ik kunnen er 3 dagen van eten.

Schep een portie in een kommetje of bakje, verwarm indien nodig nog even in de magnetron,  leg er een doormidden gesneden sambal goreng telorretje bij en hatsikidee, lekker eten. Enne, serveren met kommetje sambal goreng tomat, ja!

Ho, ben nog niet klaar. Fotootjes nog…

Sambal goreng tomat! Hoort erbij!

Nasi goreng sajoer tjampoer met sambal goreng telor. Boy, wat is dit lekker!