Tahoe Kerrie

Er bestaat geen recept voor tahoe kerrie dat door iedereen in de hele wereld wordt gebruikt. ‘Zoveel families, zoveel recepten’ zou je kunnen stellen. Deze versie is in ieder geval goedgekeurd door vele Indo’s EN belanda’s. Oorspronkelijk wordt tahoe kerrie gebruikt als bijgerecht, maar dat hoeft natuurlijk niet per se. Ik gebruik het bijvoorbeeld om een sajoer kerrie-achtige variant te maken met noodles (lekker snel klaar en geschikt als hoofdmaaltijd) en soms gebruik ik het, samen met een beetje kip, als vulling voor een maispannenkoeken-wrap. Ook lekker.

Je kunt zelfs een kommetje tahoe kerrie gebruiken als argument om met stokjes te leren eten; laatst nog gaf ik Lientje een kommetje tahoe en zei dat ze het alleen maar mocht eten als ze stokjes zou gebruiken – wat een kostelijk gezicht om iemand te zien worstelen met chop sticks: Ennn floep (“Godver!”) daar ontworstelt een blokje tahoe zich aan de ‘deadly scissor grip’ van Lientje’s onnavolgbare eetstokjes-techniek. ‘Fletsj,’ zegt het blokje op haar schoot. Ze smijt de stokjes neer en rent naar de keuken – kerrievlekken zijn hardnekkig. “Godver,” vloekt ze nog een keer, “ik ga een lepel pakken hoor!”

Goed, koken nu.

Ingrediënten:
1 blok tahoe (van de toko)
2 groene lomboks

Boemboe:
30 gram gepelde sjalotjes
2 teentjes knoflook
2 theelepels kerrie djawa
minder dan een kwart theelepel kruidnagelpoeder
10 x draaien aan de pepermolen
halve theelepel zout
3 geroosterde kemiries

Santen:
300 ml water
60 gram kokosblok (klein gesneden)

Stap 1
Eerst gaan we santen maken: breng 300 ml water aan de kook en los daarin op 60 gram klein gesneden kokosblok. Even goed roeren en wegzetten.

stukjes kokosblok
In kleine stukken gesneden, dan gaat het oplossen sneller.

Stap 2
Pak de groene lomboks en snij ze in de lengte doormidden. Als je niet van pedis houdt, verwijder je de zaadlijsten. Snij de helften in dunne reepjes.

Adviestip: pas op voor opspringende zaadjes want het is beslist geen pretje om zo’n ding in je oog te krijgen. Was na het snijden van de lomboks je handen even af, zo haal je het onzichtbare maar hete goedje van je vingers.

groene lombok
Zaadlijst verwijderd van 1 helft, de andere zit er nog (duh).

Stap 3
Snij de tahu in dobbelsteentjes en verhit een pan met genoeg olie – het is net als met patat bakken: de tahoeblokjes moeten in de olie kunnen zwemmen. Het is trouwens aan te bevelen om de blokjes niet allemaal tegelijk te frituren, beter is in 2 gedeelten. Je mag trouwens zelf bepalen hoe je de tahoeblokjes wil hebben: een beetje goudgeel verkleurd (dan zijn ze nog lekker zacht), of iets donkerer van kleur (dan heb je meer bite). Zie maar. Tijdens het frituren moet je van tijd tot tijd de blokjes omscheppen, dan worden ze allemaal mooi egaal van kleur. Laat ze uitlekken in een vergiet bedekt met keukenpapier.

gefrituurde tahoeblokjes
Tahoe goreng, mooi kleurtje.

Stap 4
Snij de sjalotjes en knoflook klein en doe ze in de cobek. Ook de kruidnagelpoeder, geroosterde kemiries, versgemalen peper en kerrie gaan er in. Fijnmalen die hap totdat je een lekkere boemboe hebt.

Verhit wat olie in de wadjang (een eetlepel of 2) en fruit de boemboe, de reepjes van de groene lombok moeten er nu ook bij, een minuut of 3 op laag vuur (grootste pit). Ruikt al lekker he? Als de boemboe aan de bodem van de wadjan dreigt te gaan plakken – mag absoluut niet – moet er een beetje water bij. Na het fruiten kieper je de santen erbij, al roerend aan de kook brengen en dan hup, de tahoeblokjes erbij. Als het goed is, staan de blokjes onder water (eh… santen) en dat is goed.

Laat alles ongeveer 15 tot 20 minuten zachtjes pruttelen op de kleinste pit met gas op laag, zonder deksel op de pan. Af en toe roeren en omscheppen. Zodra alles een beetje is ingedikt, is de tahoe kerrie klaar. Schep ’t in een bak/kom/bord/schaal en zie maar wat je er verder mee doet. Ik zou ’t opeten. Eet smakelijk!

tahoe kerrie
En hier, pak aan, tahoe kerrie! Erg lekker, deze.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Eén reactie

  1. Lijkt mij erg lekker! Geweldig hoe je het steeds weer voor elkaar krijgt dat elk blokje even groot is. 🙂 Eerlijk is eerlijk: het ziet er daarom wel extra lekker uit.