Indische tomatensoep

‘Het is een soepzootje!’
‘In de soep lopen.’
‘Ergens geen soep van kunnen maken.’
‘Linke soep.’

Afgaande op sommige gangbare gezegden waarin gerefereerd wordt aan soep, krijg ik de indruk dat die merkwaardige, vloeibare hap al heel lang een twijfelachtige reputatie geniet. Hoe zou dat dan komen? Is er daadwerkelijk iets mis mee? Ik zal die vraag, gebaseerd op mijn eigen voor- en tegenkeur, even beantwoorden…

Champignonsoep: gaat wel, alleen jammer van die stukjes paddestoel.
Vermicellisoep: water-mie
Kippensoep: waar is die kip dan?
Minestronesoep: seriously?
Tomatensoep met balletjes: zuur met karton.
Uiensoep: poeoeoeoet!

Nou, het is wel duidelijk, ik ben niet echt enthousiast. Er zijn twee uitvoeringen die ik, al dan niet verplicht, echt vaak heb gegeten:

1. Groente-met-vette vleesrestjes-met-vermicelli-met-onduidelijke-witte-en-rode-stukjes-soep van mijn Hollandse oma.
2. Chinese tomatensoep.

Soep nummer 1 was ronduit goor: waterig en smakeloos. Maar minstens zo erg was de geur, die rook ik al zodra ik de straat in liep waar het huis van oma woonde – en die straat was lang hoor.
“Oooh, neeeee, weer die vieze soep,” zei ik dan tegen mijn kleine zusje.
“Ja, vies.” gaf ze mij, zoals voor haar gebruikelijk in die tijd, heftig knikkend gelijk.
Overigens, om jullie gerust te stellen: die soep hoef ik nooit meer te eten want oma kookt niet meer.
(Schiet mij plots nog een gezegde te binnen: ‘Iemand een soepie laten ruiken.’ Ook niet echt positief he?)

Soep nummer 2 vond ik ge-wel-dig lekker. Geen discussie mogelijk.
“Heeee, maar wacht eens even, Slomo,” denkt de oplettende lezer, “er wordt nog steeds Chinese tomatensoep gemaakt, dus waarom doe jij die zin in de verleden tijd?”
Aha! Verleden tijd, exactly!
Omdat ik ‘m niet meer lekker vind. En ik heb geen idee waarom.

Maar goed, tijden veranderen. Smaken ook. Dus heb ik zelf maar een makkelijk te maken soepje bedacht, een tomatensoep-achtige met nog iets er in want alleen soep, zo zonder vulling, vind ik saai.

En zijn wij al nieuwsgierig? (“Say yes or I’ll brake your arm!” – deze met dank aan John Cleese, maar dat terzijde.)
Goed, wat hebben wij nodig?

300 gram doorzeefde tomaten (uit zo’n schattig kartonnetje)
600 ml water
half blokje kipbouillon
1 vleestomaat

ca 100 gram ui, kleingesneden

Boemboe:
2 teentjes knoflook
1 theelepel sambal oelek
1 theelepel laos
halve theelepel trassi
kwart theelepel zout
beetje versgemalen peper

Overige:
ca 100 gram kip, in kleine fliebeltjes gesneden
de helft van een klein zakje noodles (dat is dan 30 gram), zonder de smaakmakers erbij
1 scrambled egg, grofkorrelig, geel (niet halfbruin gebakken, bedoel ik) en nog een klein beetje zacht
1 theelepel verse selderij, kleingesneden
4 theelepels gula djawa
1 eetlepel ketjap manis

Klein zakje noodles. Deze is 60 gram.

Scrambled egg, nog een beetje zacht. Lekker.

Stap 1
Ontvel de vleestomaat en snij ‘m in kleine stukjes – de witte, harde kern moet je er uitsnijden en weggooien – het vocht heb je niet nodig. Bewaar even in een kommetje.

Stap 2
Breng 600 ml water aan de kook en gooi er een half blokje kipbouillon in. Wegzetten die bouillon want straks pas nodig.

Stap 3
Snij ongeveer 100 gram kip in kleine fliebeltjes – dat is niet verplicht hoor, je mag die kip ook in iets grotere fliebeltjes snijden. Bewaar even in een bakje of zo.

Note: je mag gerust meer kip gebruiken hoor!

Zie? Kleine fliebeltjes.

Stap 4
Snij wat selderij klein, ietsje minder dan een theelepel vol. Leg even weg, straks pas nodig. (Als je geen verse selderij hebt en dus uit een potje gebruikt, is een kwart theelepel wel voldoende.)

Stap 5
Gooi alles voor de boemboe in de cobek en wrijf ’t fijn tot een papje.

Stap 6
Fruit de kleingesneden ui in 2 eetlepels olie totdat de stukjes glazig worden (niet bruin!), schep vervolgens de boemboe erbij en fruit alles nog een minuut. Daarna mik je de stukjes tomaat erbij, laat ze al roerend en omscheppend eventjes meebakken. Vervolgens de kipfliebeltjes erbij, alsmaar omscheppen tot ze wit zijn en dan de doorzeefde tomaten, gula djawa en ketjap manis erbij. Goed vermengen die bende en laat ’t dan langzaam aan de kook komen.

Stap 7
Schenk de bouillon erbij en roer net zolang totdat alles goed vermengd is. Zorg ervoor dat de soep (want dat is het inmiddels wel) zachtjes blijft koken. Geen deksel op de pan trouwens.

Note: hoe langer je de soep laat koken, hoe meer ‘ie indikt. Ik laat ’t, nadat ik de bouillon heb toegevoegd, ongeveer 5 minuten zachtjes koken voordat ik de soep helemaal af maak.

Stap 8
Scramble een eitje (geen zout, geen peper) in een beetje vloeibare margarine en bewaar ’t even op een schoteltje.

Stap 9
Zodra de soep ongeveer 5 minuten zachtjes heeft staan koken (of korter of langer, naar eigen goeddunken), gooi je de scrambled egg, de selderij en de noodles erbij. Even goed roeren, gas uit en nog een minuut of 3 laten staan. En dan klaar.

Stap 10
Schep de soep in een kommetje strooi er wat gebakken uitjes over en hup, serveren die hap. Met kroepoek oedang misschien erbij, lekker.

Indische tomatensoep. Zo klaar. Zo lekker.

Wait! There’s more…

Volgens betrouwbare schattingen maak ik wekelijks zo’n 2000 liter Indische tomatensoep. En alsmaar soep maken volgens hetzelfde recept gaat snel vervelen, het wordt dan een beetje saai, zowel het ritueel als de smaak. Dus ik vermeld nog even een paar (twee, ja) varianten:

1. Voeg geraspte, oude kaas (of welke kaas jij dan ook lekker vindt) toe in je kommetje.
2. Gebruik geen kipvlees, maar maak soepballetjes van frikadel djawa, dat is errrg lekker! (Moet je die balletjes wel eerst eventjes bakken in een beetje olie en daarna pas in de soep.)

Soepballetjes van frikadel djawa (Javaanse balletjes).